Sunday, November 17, 2024

అండర్ ప్లే, ఓవర్ ప్లే! - ఆదివారం ఆంధ్రప్రభ - 17 నవంబర్ 2024

‘ప్లే’ అంటే ఆడుకోవడం, ఆడడం అని తెలుసు కదా మాస్టారు! కాని, ‘ప్లే’ అంటే నాటకం/సినిమాలలో ఒక పాత్ర పోషించడం కూడా. ఇంగ్లీషు నాటకాలు రాసేవాళ్లను ‘ప్లేరైట్’ (playwright) అంటారు. సోషియల్ మీడియా వచ్చింతర్వాత, ఏదైనా వీడియోను చూడడాన్ని ‘ప్లే’ చేయడం అంటారు. ఉదాహరణకు ఎఫ్.బి.లో ఒక వీడియోను 50 మంది చూశారనుకోండి.. 50 Plays.. అని వస్తుంది.
అవసరానికి మించి పాత్రను పోషించడం ఓవర్ ప్లే. బాగా తగ్గించి పోషించడం అండర్ ప్లే. మన సినిమా రంగంలో చాలా మంది గొప్పనటులు ఓవర్ ప్లే చేసి ప్రఖ్యాతులైనారు. దానిని వారు పండించారు కూడా. తమిళ సినిమారంగంలో ఓవర్ ప్లే ఎక్కువ అని అంటుంటారు. మన హస్యనటులను చూడండి. పాత తరం వారు ఓవర్ ప్లే చేసేవారు కారసలు. ఇప్పటి హాస్యనటులదంతా ఓవర్ ప్లేనే! గొణుగుతున్నట్లుగా డవిలాగులు చెప్పి, అండర్ ప్లే చేసి, సూపర్ స్టార్ లైనోళ్లు కూడా మనకు ఉన్నారండోయ్! ఒకప్పటి హీరో, తర్వాత క్యారెక్టర్ ఆర్టిస్టు ఒకాయనను మా చిన్నప్పుడు “పావలా ఇస్తే, రూపాయి యాక్షన్ చేస్తాడు” అని అనేవారు! అతి సర్వత్ర వర్జయేత్! మితి సర్వత్ర జయేత్! ఇదెక్కడుంది? అనుకోకండి. నేనే సృష్టించా.
పాత్రకు తగినంత భావోద్వేగాన్ని ప్రదర్శించకపోయినా, తక్కువ ప్రదర్శించినా, రెండూ ప్రేక్షకులను మెప్పించలేవు. చార్లీ చాప్లిన్ మూకీ సినిమాలు చూసే ఉంటారు. మొత్తం ఓవర్ ప్లే ఉంటుంది. కానీ అవన్నీ కళాఖండాలు కాదంటారా చెప్పండి? ‘సత్యహరిశ్చంద్ర’ పాత్రను యస్.వి.రంగారావు, యన్టీఆర్ గార్లు ఇద్దరూ పోషించారు. చాలా బ్యాలెన్స్‌డ్‌ గా ఉంటుంది నటన. ఓవర్/అండర్ ప్లేలు అసలుండవు. ‘విప్రనారాయణ’లో అక్కినేని గారి నటన కూడా అలాంటిదే. గుమ్మడి గారు కూడా అలాంటి నటులే.
మా ఊర్లో ఒక ఆర్.ఎం.పి. డాక్టరుగారుండేవారు. ఆయనకు నాటకాల పిచ్చి. ‘దుర్యోధన’ ఏకపాత్రాభినయం మా నాన్నగారి వద్ద నేర్చుకునేవారు. మయసభలో “అదిగో ఆ కనబడు ద్వారము నుండి నిష్క్రమించెద గాక!” అంటూ వెళితే అక్కడ ద్వారం ఉంటే కద! లేదనుకుని ఇంకో దారిలో వెళితే, ద్వారబంధం కురురాజుకు తలకు తగిలి, నొప్పి పెడుతుంది. డాక్టరుగారు అప్పుడు “అబ్బా...” అని దీర్ఘం తీశారు చాలాసేపు. మా నాన్న “అంత పొడుగెందుకురా వెధవా!” అంటే, అయన “అబ్బ!” అని మరీ క్లుప్తంగా అన్నారు. “మొదటిది అతివృష్టి ! రెండోది అనావృష్టి” అని నవ్వారు మా నాన్నగారు! ఆయన దుర్యోధన పాత్రను ‘కురుక్షేత్రం’లో పోషించారట. నేనప్పటికి పుట్టలేదట! రాయలసీమరత్నం, వెల్దుర్తి వెంకట నర్సునాయుడు నాన్నగారి శిష్యులే. ‘గయోపాఖ్యానం’ నాటకంలో అర్జున పాత్రకు ఆయన ప్రసిద్ధి. షణ్ముఖి ఆంజనేయరాజు గారేమో శ్రీ కృష్ణుడు. వారి నటనకు ప్రజలు జేజేలు పట్టారు!
నటనలోనే కాదండోయ్, మన దైనందిన జీవితంలో కూడా అండర్ ప్లే, ఓవర్ ప్లే చేసేవాళ్ళు బోలెడుమంది. పలాసలో నేను ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్‌గా పని చేసేటప్పుడు ఒక కామర్స్ లెక్చరర్ ఉండేవారు. ఆయన పేరు జి.ఎస్.ఎన్. ఎవరైనా ఆయనతో ఏదైనా గొప్పగా చెబితే, వెంటనే ఆయన “అందులో గొప్పేముంది?”, “మొదట్నించీ ఉన్నదే కదా!”, “ఇలాంటివి చాలా చూశాను” ఇలా ఆ విషయాని కనిష్టీకరించేవారు. పదం బాగులేదనుకుంటా! అదేనండీ downplay!


ఒకసారి మా ఊర్లో ఒక బంధువింటికి బోజనానికి పిలిచారు. ఆ ఇల్లాలు నాకు వరుసకు మరదలు అవుతుంది. చివర్లో పెరుగు వడ్డిస్తూ, “బావా! ఇంత మంచి పెరుగు మీరు జన్మలో తిని ఉండరు తెలుసా!” అన్నదామె. ఆ పెరుగు పుల్లగా, నీళ్లగా, దరిద్రంగా ఉంది! ఓవర్ ప్లే!
ప్రగల్బాలన్నీ ఓవర్ ప్లే కిందికి వస్తాయి. ‘కన్యాశుల్కం’ లో గిరీశం డైలాగులన్నీ ‘ఓవర్ ప్లే’ కిందికి వస్తాయి. ఆయన కేంబ్రిడ్జిలోనో, ఆక్స్‌ఫర్డ్ లోనో లెక్చరిచ్చే సరికి అక్కడి ప్రొఫెసర్లు అంతా డంగై పోయారట. ఓవర్ ప్లే గిరీశం క్యారెక్టర్‌కు అతికినట్లు సరిపోయింది. సినిమాల్లో యన్.టి.ఆర్. గిరీశం పాత్రను మన కళ్లముందు నిలబెడతారు. ఎ గ్రేట్ అండ్ ఆల్‌టుగెదర్ డిఫరెంట్ పెర్మార్మెన్స్ ఇన్ హిజ్ కెరీర్! ఇదేమిటండోయ్ ఇంగ్లీషు వచ్చేస్తుంది? ఎక్కువైతే మా ఎడిటర్ గారు కోప్పడతారండి బాబూ!!
‘అతి దానాత్ హతః కర్ణః అతి లోభాత్ సుయోధనః
అతికామాత్ దశగ్రీవః అతి సర్వత్ర వర్షయేత్!’
అతిగా దానాలు చేయడం వల్ల కర్ణుడు, అతి లోభంవల్ల దుర్యోధనుడు, అతి కామముతో రావణుడు నశించారు. కాబట్టి ‘అతి’ని అన్నిచోట్లా విడనాడాలని ‘నరసింహ సుభాషితం 85’ చెబుతూ ఉంది. నటులు ఓవర్ ప్లే, అండర్ ప్లే చేసినా నష్టం లేదు. జీవితాల్లో ఇవి రెండూ చేయకూడదు సుమండీ! అనవసరంగా ‘బోలెడు’ ‘హాచ్చర్యపోతుంటారు కొందరు. కొందరు ‘కాష్టకుడ్యాశ్మసన్నిభులు’ (కర్ర, గోడ, రాయితో సమానులు) స్పందించాల్సినంతగా స్పందించరు! ప్రతిదానికీ, “దేశంలో ఎక్కడా లేని విధంగా” అని తగిలిస్తుంటారు కొందరు. “ఎందరో మహానుభావులు! అందరికీ వందనములు!” అన్నారు త్యాగరాజస్వామి! ఎవర్నీ ఏమి అనలేని కాలం! కోపాలెలిపొస్తాయి! అదన్న మాట!


నా నవల ‘శ్రీమద్రమారమణ’ - 2వ భాగం సంచికలో

డల్లాస్ లోని సిరికోన సంస్థ - నటసామ్రాట్ అక్కినేని శతజయంతి సందర్భంగా నిర్వహించిన, ‘స్వర్గీయ జొన్నలగడ్డ రాంభొట్లు - సరోజమ్మగార్ల స్మారక నవలల పోటీ’ (2023)లో ప్రథమ బహుమతి పొందిన నా నవల ‘శ్రీమద్రమారమణ’ - 2వ భాగం సంచికలో చదవండి.
~
ఆయన మంటపంలోకి రాగానే వైనతేయ ఆయనకు పాదాభివందనం చేసినాడు.
“విద్యావాన్ భవ!’ అని ఆశీర్వదించినా డాయన నవ్వుతూ. “ఒరేయ్! మంచి పేరు రా నీది! దానికర్థం తెలుసునా?” అడిగాడు.
వాడు సారు వైపు చూసినాడు. ‘చెప్పమంటారా?’ అని ఆ చూపుకు అర్థం. సారు అంగీకార సూచకంగా తల ఊపినాడు.
“స్వామి, వినతాదేవి కుమారుడు వైనతేయుడు. అంటే గరుత్మంతుడు అని మా సారే నాకు చెప్పినాడు” అన్నాడు వాడు.
“శభాష్! ఈ పేరు నీకు ఎవరు పెట్టినారు? మీది ఏ ఊరు?”

 


 https://sanchika.com/srimadramaramana-pds-serial-2/



పద్యకావ్యం 'శ్రీ లక్ష్మీనృసింహ మాహాత్మ్యము' 9వ భాగం లింక్

అట్లు నిద్ర మేల్కాంచిన నీరజనాభుండు చిరునవ్వులు మోము విరియ, సిరితోడ కొంత సమయము సరస సల్లాపములతో గడుపుచుండె. అత్తఱి,
ఉ:
ఆ సతి ముగ్ధమోహన విలాసము మాధవు మానసంబునున్
చేసెను మోదపూరితము, శ్రీసతి కన్నుల సొంపు, కన్బొమల్
వ్రాసిన విల్లులో యనగ, వారిజనేత్ర వసించు రీతులున్
కాసెను పండు వెన్నెలలు, కాముని తండ్రికి, బ్రేమ రాశికిన్
---



మొత్తం ఎపిసోడ్‍ని ఈ లింక్ ద్వారా చదవవచ్చు:

https://sanchika.com/sri-lakshminrusimha-mahaatmyamu-9/  

Saturday, November 9, 2024

అబ్బే! తీరికెక్కడిది...? - దత్తవాక్కు - ఆదివారం ఆంధ్రప్రభ - 10 నవంబర్ 2024

నిన్నగాక మొన్న, డా. అక్కినేని శతజయంతి ఉత్సవాల సందర్భంగా ఒకాయన ‘దేవదాసు’ గురించి చక్కని పోస్టు పెట్టాడు, ముఖ పుస్తకంలో. దాన్ని చదివింతర్వాత, మళ్లీ ఒకసారి ఆ కళాఖండాన్ని చూడాలనిపించి, మా స్మార్ట్ టివిలో, యూట్యూబ్‌లో ఆ సినిమా వేసుకొని చూస్తూ ఆనందిస్తున్నాను. అక్కినేని గారు చివరిక్షణాల్లో చూపిన నటన, అరిస్టాటిల్ మహాశయుడు చెప్పిన ‘ట్రాజిక్ ప్లెషర్’ను నాకందించింది.
సరిగ్గా అప్పుడొచ్చాడు మా దగ్గరి బంధువొకాయన - “అన్నయ్యా, ఏం చేస్తున్నావు..?” అంటూ. “ఏమిటి, ‘దేవదాసు’ సినిమా చూస్తున్నావా?, ఎంత ఓపిక నీకు?” అని ఆశ్చర్యపోయాడు! “ఏం? నీవు చూడవా? నేను ఎఫ్.బి. రెవ్యూలు చదివి, ఓ.టి.టి లో తమిళ, మళయాల హిందీ సినిమాలు కూడా చూస్తాను. దీనికి ఓపిక కాదు కావలసింది, ఆసక్తి” అన్నా. “సరేగాని బాగా లావెక్కుతున్నావే మధ్య? వాకింగ్‌కు వెళ్లడం లేదేమిరా?” అంటే “అబ్బే! తీరికెక్కడుంది?  ఇబ్రహీంపట్నం దగ్గర మరో వెంచర్ ప్లాన్ చేస్తున్నాం. పొద్దున్నించీ ఒకటే ఫోన్లు. ఇక పెన్షనర్స్ అసోసియేషన్ జనరల్ సెక్రటరీని కదా! ఆ పనులు..”
మావాడు నాలాగే, రిటైరై ఆరేళ్లు దాటాయి. రియల్ ఎస్టేట్, పెన్షనర్స్ సంఘం, ఇలా బిజీ(?) గా ఉంటాడు. ఏమడిగినా, “అబ్బే! తీరికెక్కడిది?” అనేది అతని స్టాక్ డైలాగ్. వాడు వెళ్లిపోయింతర్వాత నాకు, నేను ముఫై సంవత్సరాల క్రిందట ఇంటర్ పిల్లలకు బోధించిన ఒక పద్యం గుర్తొచ్చింది. దాని పేరు ‘లీజర్’. దాన్ని డబ్ల్యు. హెచ్.డేవిస్ అన్న కవి రాశారు. ఆది ఇలా మొదలవుతుంది. “వాట్ ఈజ్ దిస్ లైఫ్ ఇఫ్, ఫుల్ ఆఫ్ కేర్, వుయ్ హావ్ నో టైమ్ టు స్టాండ్ అండ్ స్టేర్?”. ఏమిటి జీవితం? ఎప్పుడూ ఆందోళన! నిలబడి చుట్టూ చూడటానికి కూడ టైమ్ లేదే”. ఇంకా ఇలా రాశాడాయన. “ఆవులు, గొర్రెలు కూడ, మేత మేసిన తర్వాత, నింపాదిగా నెమరువేస్తూ నిల్చుంటాయే? పచ్చని చెట్ల మధ్య, గడ్డిలో ఉడతలు కాయలను దాచుకునే అపురూప దృశ్యం చూడటానికి మనకు టైమ్ లేదే? సూర్యకిరణాలు సెలయేటిపై పడి, నక్షత్రాల్లా మెరుస్తూ ఉంటే, ప్రకృతి అందంగా నృత్యం చేస్తూంటే..” ఇలా సాగుతుందా పద్యం. చివర్లో, కళ్లలో ప్రారంభమైన చిరునవ్వు పెదవులను సుసంపన్నం చేసే లోపు ఉరుకులు పరుగుల ఈ జీవితం ఎందుకు? ఇలాంటి జీవితం ఎంత బీదది?”. ఆయనకు ఉన్నంత సున్నితత్వం, సౌందర్య స్పృహ మనకు లేకపోతే మానె, కనీసం, నిదానంగా, తినే తిండిని కూడా ఆస్వాదించనీయని తీరికే లేని బ్రతుకు బతుకుతున్నాం. పళ్లెం ముందు కూర్చుని, పక్కనే సెల్ ఫోన్ గెలుకుతుంటారు. “కందిపచ్చడి నచ్చిందా నాన్నా?” అని అమ్మ అదిగితే, “కంది పచ్చడా? నేను గమనించలేదు మమ్మీ”. అది జవాబు. కారణం, సెల్ ఫోన్ చూస్తూ తినడమే. సెల్ రహిత (అవినీతి రహిత లాగా) సమాజం కోసం కృషి చేయాలని నా కనిపిస్తూ ఉంటుంది. కాని, కుందేటి కొమ్ము సాధించడం దానికంటే సులభం!
మేం స్కూల్లో చదువుకొనేటప్పుడు, టైమ్‌టేబుల్‌లో ‘లీజర్ పీరియడ్’ అని ఉండేది. గడిలో ‘యల్’ అక్షరం రాసుకొని మురిసిపోయేవాళ్లం. గ్రవుండ్‌కు వెళ్లి కేరింతలు కొడుతూ ఆటలాడుకునేవాళ్లం. నిజంగా బాల్యాన్ని మా తరం అనుభవించినంత గొప్పగా ఈ తరం పిల్లలు ఎంజాయ్ చేయడం లేదనిపిస్తుంది. మొన్న మా మనవడి స్కూల్లో పి.టి.ఎమ్.లో చెప్పారట - “త్వరలో నాలుగో తరగతి పిల్లలకు ఎ.ఐ. (కృత్రిమ మేధ) క్లాసులు ప్రారంభిస్తాం” అని. సహజ మేధకే అవకాశం లేక చస్తూ ఉంటే ఈ కృత్రిమ మేధ ఒకటి! 



తీరుబాటు, తీరిక, ఆటవిడుపు ఇవన్నీ సమానార్థకాలే సుమండీ! ‘తీరి కూర్చుని’ ఏం చేస్తున్నావిక్కడ? ఇలాంటి ప్రశ్నలిప్పుడు వినబడడంలేదు. సెలవులొస్తే పిల్లలకు రకరకాల విద్యలు నేర్పిస్తుంటారు. వారికి వాటిలో అభిరుచి ఉందా లేదా అని చూడరు. లలిక కళలు నేర్పించడం ఒక స్టేటస్ సింబల్ అయి కూర్చుంది. స్టేటస్ కోసం నేర్చుకునే కళ ఎంత అందంగా అఘోరిస్తుందో వేరే చెప్పాలా మాస్టారు!
‘లీజర్‌’ను ‘నాన్ ప్రొడక్టివ్ కన్సంప్షన్ ఆఫ్ టైమ్’ అని నిర్వచించారు ధార్‌స్టీన్ వెబ్లెన్ (1899). అంటే అనుత్పాదకమైన కాలహరణం. లీజర్ ఎందుకు? అంటే దాని కోసమే (for its own sake) అన్నాడాయన. అల్లసాని పెద్దన గారు, కవిత్వం రాయడానికి “నిరుపహతిస్థలంబు రమణీప్రియదూతిక తెచ్చియిచ్చు కప్పురపు విడెంబు”, ఇంకా ‘తూగుటుయ్యాల’, ‘ఆత్మ కింపయిన భోజనం’, రసజ్ఞులు, ఇవన్నీ కావాలన్నారు. అంత తీరుబాటు ఆయనకు!
మంచి సంగీతం వినడానికి, మంచి సినిమాలు చూడడానికి, మంచి పుస్తకాలు చదువుకోడానికి, కుటుంబ సభ్యులతో సరదాగా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ భోజనం చేయడానికి తీరిక లేని బతుకెందుకు చెప్పండి? తీరిక అదంతట అది ఏర్పడదు. మనం కల్పించుకోవాలి. సరైన ప్లానింగ్ ఉంటే తీరుబాటును కూడా మనం మన టైమ్ మేనేజ్‌మెంట్‌లో చేర్చుకోవచ్చు. డాబా మీదికి వెళ్లి సూర్యోదయాన్ని చూద్దాం. వర్షం పడుతుంటే ట్రెయిన్ కిటికీలు మూయకుండా చూసి ఎంజాయ్ చేద్దాం. డిసెంబరులో స్వెట్టరు, మంకీ క్యాప్ వేసుకొని, ఆ చలిలో వాకింగ్‌కు వెళితే, పవన్ కల్యాణ్ గారు చెప్పినట్లు ఆ కిక్కే వేరబ్బా! మధ్యాన్నం వరకూ నిద్రపోతానంటే ఎలా? చల్లని వాతావరణంలో మెయిన్ రోడ్ వరకు వెళ్ళి బండి మీద వేడి పునుగులు తిని రావడానికి మీకేం ప్రాబ్లం? తీరిక లేదా?
ఐ పిటీ యు! అదన్నమాట!

నా నవల ‘శ్రీమద్రమారమణ’ - 1వ భాగం సంచికలో

డల్లాస్ లోని సిరికోన సంస్థ - నటసామ్రాట్ అక్కినేని శతజయంతి సందర్భంగా నిర్వహించిన, ‘స్వర్గీయ జొన్నలగడ్డ రాంభొట్లు - సరోజమ్మగార్ల స్మారక నవలల పోటీ’ (2023)లో ప్రథమ బహుమతి పొందిన నా నవల ‘శ్రీమద్రమారమణ’ - 1వ భాగం సంచికలో చదవండి.
~
ఇంకా ఇరవై నిమిషాలుంది మధ్యాహ్నం సెషనుకు. “మద్దిలేటి, వెళ్లి వైనతేయ గాడిని రమ్మని చెప్పు” అన్నాడు సారు. వాడు వచ్చి చేతులు కట్టుకొని నిలబడినాడు.
“ఒరేయ్, నిన్న నేను నేర్పిన పద్యం ప్రాక్టీసు చేసినావా?” అని అడిగినాడు సారు.
“చేసినా గాని సార్, అక్కడక్కడా సరిగ్గా రావడంల్యా” అన్నాడు వాడు తల గోక్కుంటూ.
“ఏదీ ఒకసారి అను.”
వాడు పాడుతుంటే వినడానికి చాలామంది పిల్లలు వచ్చి నిలబడినారు.


 https://sanchika.com/srimadramaramana-pds-serial-1/

 

పద్యకావ్యం 'శ్రీ లక్ష్మీనృసింహ మాహాత్మ్యము' 8వ భాగం లింక్

విష్ణువును పూజించి, స్మరించి, ధ్యానించడం సర్వపాపహరి అని, దాని వల్ల తప, జప, దాన, క్రతువులతో అవసరం ఉండదని కవి చెబుతున్నారు.
సీ:
తపము లెన్నియు జేయ తప్పని పాపాలు
హరినామస్మరణతో నణగిపోవు
జవముల నారని సర్వమాలిన్యములు
ఎదమాధవుని నిల్ప నెగిరిపోవు
దానాలబోవని ఘన దోషములు నెల్ల
ఆర్తి కేశవు గొల్వ నంతరించు
క్రతువులు చేసినన్ కదలని వెతలెల్ల
వైకుంఠు ధ్యానము వలన తొలగు
తే.గీ.:
తేట నీటిని బోలిన మేటి మనసు
బద్మనాభుని నిలుపుచు మహిత భక్తి
సర్వశరణాగతిని బొంద సాధ్యపడును
దురిత దుఃఖంబులవి ఎల్ల మాను త్రోవ
---


మొత్తం ఎపిసోడ్‍ని ఈ లింక్ ద్వారా చదవవచ్చు:

https://sanchika.com/sri-lakshminrusimha-mahaatmyamu-8/


Sunday, November 3, 2024

నిష్కారణజన్ములు - దత్తవాక్కు - ఆదివారం ఆంధ్రప్రభ - 03 నవంబర్ 2024

చరిత్రలో ఎంతో మంది కారణజన్ములుంటారని మీకు తెలుసు. వారంతా ఆయా రంగాలను సుసంపన్నం చేసి, ప్రజల జీవితాలలో వెలుగు నింపి, అమరులవుతారు. జీవించి ఉన్నవారిలో కూడా ఎంతోమంది కారణజన్ములుంటారు. వారందరినీ తల్చుకోవడం నా ఉద్దేశ్యం కాదు. తల్చుకున్నా తల్చుకోకపోయినా, వారి యశస్సుకేమీ లోటు లేదు. కానీ సమాజంలో కొందరుంటారు. కొందరేమిటి, చాలామందే ఉంటారు సుమండీ! వారు నిష్కారణజన్ములు. వారే ఈ వ్యాసానికి ప్రేరణ.
నా ఉద్దేశ్యంలో, నిష్కారణజన్ములు అంటే జీవితంలో ఒక లక్ష్యం (purpose) లేకుండా, బాధ్యత లేకుండా నిష్పూచీగా బ్రతికేసేవారు. వారి వల్ల వారి కుటుంబానికిగాని, ఊరికిగాని ప్రయోజనం ఉండదు. ఇక సమాజం గురించి అడగనేల? లేశమైనా ఉపయోగం లేకపోగా, గుదిబండలవుతారు.
మా బంధువు ఒకామె చాలా మంచిది. కష్టపడి చదువుకుని బ్యాంక్ ఉద్యోగిని అయ్యింది. ఖర్మ కాలి పెళ్లి కూడా అయింది. ‘ఖర్మ కాలి’ అని ఎందుకన్నానంటే, దాపురించిన పతిదేవుడు నిష్కారణజన్ముడు! ఏదో బిజినెస్ చేస్తున్నాడని చెప్పి (అబద్ధమే), పెళ్లి చేశారు. ఆ బంగారుతల్లి జీవితాన్ని నవ్వులపాలు చేశాడా గ్రేట్ హస్బండ్. భర్త అంటే భరించేవాడని ఎవరు చెప్పారో గాని, వారికి ఈయన గురించి తెలియదు! ఆమె పేరు చెప్పి, ఊరంతా అప్పులు! ఈ సోకు చాలదని, ఒక బైకు కూడా! పూవుకు తావి అబ్బినట్లు, తాగుడు కూడా (నీచోపమకు మన్నించండి). గుడ్దిలో మెల్ల. ఏమిటంటే తాగొచ్చి ఆమెను తన్నడు! ఇన్‌ఫీరియారిటీ కాంప్లెక్స్‌తో, ఏదైనా ఫంక్షన్‍కు వచ్చినపుడు, గొడవలు పెట్టుకొని ఆమె పరువు తీసేవాడు. తాగి లివర్ చెడింది. సిగరెట్లు, తాగుడు శిగపట్లు పట్టుకొని, రెండూ గెలిచాయి! అదేమిటి? అనుకుంటున్నారా మాస్టారు? వన్ ఫైన్ మార్నింగ్ ఆ నిష్కారణజన్ముడు మరణించాడు! తర్వాత కొన్ని రోజులకు ఆమెను ఒక ఫంక్షన్‌లో చూశాను. మునుపు ఆమెలో ఉన్న నిస్తేజం పోయి, ముఖంలో కళ వచ్చింది! నవ్వుతూ అందరితో మాట్లాడుతూంది! నిష్కారణజన్ముడు చనిపోయినందు వల్ల, ఆమె బైటికి చెప్పుకోకపోయినా, హ్యపీస్.
సంస్కృతంలో ‘అజాగళస్తనములు’ అని ఒక మాట ఉంది. అంటే మేక మెడలో రెండు వేలాడుతుంటాయి. అవి ఎందుకున్నాయో, ఏం పనికొస్తాయో? నిశ్చయంగా అవి నిరుపయోగాలు! నిష్కారణజన్ములను వీటితో పోల్చవచ్చు. మా ఊర్లో ఒకాయన ఉండేవాడు. చేత్తో ‘ద హిందూ’ పేపరు పట్టుకొని ఊరంతా తిరుగుతూ, మేధావిగా బిల్డప్ ఇచ్చేవాడు. ప్రజ్ఞలు పలకడంలో ఉత్తరకుమారుడు, అబ్బే! వేస్టు! ఇతని ముందు! ఇందిరాగాంధీ కర్నూలుకు వచ్చినపుడు తనకు షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చిందట. జగ్గయ్యగారు తనను మద్రాసుకు రమ్మన్నారట. ఇప్పటికీ కోట్ల విజయభాస్కరరెడ్డిగారు తనను సంప్రదించకుండా ఏ పనీ చేయడట! ఇలా వీర లెవెల్‍లో ఉండేది బిల్డప్! ఏ టైలర్ షాప్ వద్దో బైఠాయించి, టీ తాగించమనో, టిఫిన్ పెట్టించమనో డిగ్నిఫైడ్‌గా ఆంగ్లభాషలో అడిగేవాడు. కాని ఈ పల్లకి మోత అంతా బైటే! ఇంట్లో ఈగల మోత! ఆయన ఇల్లాలు పొగాకు బేళ్ళు చుట్టే పనికి పోయి ఈయనను పోషించేది పాపం! పిల్లలు ఈయనతో విసిగిపోయి, వారివారి దారి వారు చూసుకొన్నారు. ఆయన చనిపోతే ఎవ్వరూ బాధపడలేదు! నిష్కారణజన్ముడు కదా మరి!



రాజకీయ విదూషకులు కొందర్ని చూస్తూంటాం. పార్టీలో వారికి ఏ పదవీ ఉండదు. అన్నిచోట్లా దర్శనం ఇస్తారు. జాతీయ అంతర్జాతీయ రాజకీయాలను గురించి అవగాహన లేకుండా మాట్లాడతారు. వేదికల మీద వారిని కాదనలేరు పాపం! ఒక్కోసారి వారి స్టేట్‌మెంట్‌ల వల్ల పార్టీలో ఇబ్బందికర పరిస్థితులు ఎదురవుతుంటాయి. వీరిని ‘చరిత్రహీనులు’ అనవచ్చు.
ఏ సాహిత్య సభ జరిగినా పిలవకుండానే కొందరు తయారవుతారు. ముఖ్య అతిథి, విశిష్ట అతిథి, ఆత్మీయ అతిథి సరే ఎలాగూ ఉంటారు. వీరు అనుకోని అతిథులు. ప్రసంగం కూడా చేస్తారు. ఫోటోలలో తప్పనిసరిగా ఉండాల్సిందే! వీరిని ప్రెస్ వాళ్లు కూడా కవర్ చేస్తారు. వీరి పేర్లు కూడా మేధోజనకంగా ఉంటాయి!
పెళ్లిళ్లలో చూడాలి! ఎవరికి బంధువో తెలియని ఒకాయన తెగ హడావిడి చేస్తుంటాడు. అందరిపైనా అజమాయిషీ! ‘మచ్ అడో అబవుట్ నథింగ్’ (ఏవీ లేని దానికోసం ఎంతో ఆరాటం) అని షేక్‌స్పియర్ గారన్నట్లుంటుంది వీరి విన్యాసం. “నీ వెవరయ్యా బాబూ?” అని ఎవరడుగుతారు చెప్పండి. ఒక్కసారి ఎవరిదో నగో, పర్సో కనబడదు. ఈయనా కనపడడు. ఈయన నిష్కారణజన్ముడు కాదంటారా?
పురాణాల్లో రాక్షసులు వరాలు పొంది, భగవంతునితో నిష్కారణ వైరం కొనసాగిస్తుంటారు. విశ్వనాథవారు తమ ‘పురాణవైర గ్రంథమాల’లో ‘భగవంతుని మీద పగ’ అని ఒక గొప్ప నవల వ్రాశారు. ఈ నిష్కారణ వైరం, నిష్కారణ కోపం, కొంతవరకు ఓకే. “నిష్కారణజన్ముల వల్ల సమాజానికేమీ ప్రమాదం లేదు కదా!” అని మీరనవచ్చు. కానీ బాధ్యత లేకుండా బతికెయ్యడం, భార్య ఉసురుపోసుకోవడం, అన్ని చోట్లా దూరి అసౌకర్యాన్ని కలిగించడం, ఇవన్నీ క్షంతవ్యాలు కావు కామ్రేడ్స్! అలాంటి వారు ఉండిననేమి? ఊడిననేమి? పైగా దాన్నొక ప్రివిలేజ్‌గా భావిస్తూ తిరగడం. నాకు నచ్చదు సుమండీ!
“మనుగడందు లక్ష్యమనునది లేకుండ/గమ్యహీనుడగుచు గడపువాడు/ఇంటికి ఊరికి ఇలకైన బరువురా/కారణంబు లేక కలుగు జన్మ!”. ఇదీ వ్యక్తిత్వ వికాస పాఠమే! అదన్నమాట!