శ్రీ బంకా పార్దు సంపత్ ‘Redemption of the Century’ అనే పేరుతో రాసిన సైన్స్ ఫిక్షన్ నవలను ‘అంతరిక్షంలో మృత్యునౌక’ పేరిట అనువదించాను. ఈ ధారావాహికలో చివరి భాగం లింక్. మిగతా భాగాలను సంచిక వెబ్‍సైట్‍లో చదవవచ్చు.
ఉషా పక్ష పత్రిక నిర్వహించిన ఉగాది కథల పోటీలో, నా కథ, 'మా తుఝే సలాం' ప్రథమ బహుమతుల శ్రేణిలో ఉన్నదని సవినయంగా తెలుపుకొంటున్నాను.
తెలంగాణ సాహిత్య పరిషత్ నిర్వహించిన బాలల కథల పోటీలో నా కథ, 'సృష్టిలో తీయనిది' ఎంపిక అయినదని సవినయంగా తెలుపుతున్నాను.
ఈ కథలతో వారు ఒక సంకలనం తేబోతున్నారు.
యల్లమంద అన్నాడు “మాస్టారూ! మీరు ఇదివరకెపుడైనా, గోదావరి నదిలో, పాపికొండల మీదుగా, లాంచీలో ప్రయాణించారా?”
“లేదు మిత్రమా! తుని, నర్సీపట్నంలతో ఏళ్ల తరబడి పనిచేసినా కుదరలేదు.”
https://sanchika.com/godavari-papikondalu-bhadrachalam-yaatra-pds-1/
“బాగుంది రోయ్, అమ్మేది వాడు, కొనుక్కునేది నీవు. మద్యన నా కెందుకు?” అన్నాడు రుక్మాంగద రెడ్డి. అన్నాడు కాని ఊర్లో తనకింకా మరేద ఉన్నందుకు, తన మాటకు వాండ్లు ఇలవ యిస్తూన్నందుకు ఆ యప్ప మొగంలో కుశాల కనపడినాది.
మొన్న, మార్చ్ 25 న, సికింద్రాబాద్, సప్తగిరి రెసిడెన్సీ కాన్ఫరెన్స్ హాలులో, తెలంగాణ రిటైర్డ్ గజిటెడ్ ఆఫీసర్స్ అసోసియేషన్, వారి సాహిత్య సమావేశం లో నేను ప్రధాన వక్తగా, 'మన ప్రాచీన సాహిత్యంలో వ్యక్తిత్వ వికాస పరిమళాలు' అన్న అంశం మీద ప్రసంగించాను.
గౌరవాన్ని ప్రదర్శించడంలో చాలా పద్ధతులున్నాయి. ఒక చెయ్యి మాత్రం ఎత్తి (కుడిదే) అభివాదం చేయడం. ఆ వేళను బట్టి గుడ్ మార్నింగ్‍లు, గుడ్ ఆఫ్టర్‌నూన్‌లు, గుడ్ నైట్‌లు చెప్పుకోవడం. 'శుభోదయం' అన్న, అలాంటి పద బంధాలు, నాకు తెలిసి, భారతీయ సంస్కృతిలో లేవు. సామాజిక మాధ్యమాలు వచ్చింతర్వాత, ఈ గ్రీటింగ్‍లు శృతిమించాయి. 'శుభ బుధవారం!' అని పోస్టు పెడతాడొకాయన, "వెధవా! బుధవార మెన్నడురా?" అని నా చిన్నపుడు జోక్! పొద్దున్న కలిస్తే గుడ్ మార్నింగు, మధ్యాహ్నం గుడ్ ఆఫ్టర్‌నూన్. రాత్రి కలిస్తే మాత్రం, ఎంత రాత్రయినా గుడ్ ఈవెనింగే! గుడ్ నైట్ అనేది రాత్రి విడిపోయేటపుడే అనాలని హైస్కూల్లో మా ఇంగ్లీషు సారు శంకరయ్య గారు చెప్పారు. అంతేగాని రోజులో మొట్ట మొదట కలిస్తే "గుడ్మార్నింగ్" అనడం తప్పురా! అనేవారాయన.
కాళ్ళు మొక్కడం అనేది అవతల వ్యక్తి మీద ఎంతో భక్తి ప్రపత్తులు ఉంటే గాని జరగదు. "కాల్మొక" అన్నది ఒక ప్రాంతంలో, బానిసత్వానికి చిహ్నంగా వాడేవారు. ఇప్పుడా దొరతనాలూ లేవు, ఆ న్యూనతలూ లేవు. 'పాద ధూళి శిరసున ధరించడం' అనేది పాదాభివందనానికి సూపర్ లేటివ్ డిగ్రీ! నార్త్ ఇండియాలో, పెద్ద వారికి, రైల్వే, బస్ స్టేషన్లలో అయినా, వంగి పాదాలను తాకుతారు. మనసులో గౌరవం ఉండాలి గాని, ప్లేస్ దేముంది?
కొందరు, గుడిలో, మూలవిరాట్టు దగ్గరే, పూజారికి దక్షిణ ఇచ్చి, కాళ్ళకు మొక్కుతారు. అది తప్పని, పరమాత్మను అది కించపరిచినట్లు అని సద్గురు శివానంద మూర్తి గారు ఒకసారి చెప్పారు. ఇక రాజకీయాల్లో, సినీరంగంలో, పాదాభివందనాలు జోరుగా సాగుతాయి. 'ఫలానా నాయకుడు ఫలానా కేంద్ర నాయకునికి' పాదాభివందనం చేశాడు. ఫలానా ఇంకో నాయకునికి చేయ లేదు అని గౌరవాన్ని దాటి వేరే అంశాల వరకు విమర్శలు వెళుతుంటాయి. సినిమాల సక్సెస్ మీట్లలో, ప్రీలాంచ్ వేడుకల్లో, వేదిక మీదే పెద్ద హీరోల కాళ్ళకు మొక్కుతుంటారు. వివిధ శాఖల టెక్నీషియన్లు, వెండితెర వేల్పులు పొందే గౌరవం అది.
అదేదో సినిమాలో, “నాకు నమస్కారం పెట్టావా? నాకు విష్ చేయలేదెందుకు?” అని అడిగి పెట్టించుకుంటూ ఉంటుందొక హాస్య పాత్ర. అయ్యా! గౌరవం అనేది ఇస్తే తీసుకోవచ్చు గానీ, అడిగి తీసుకోవడం హాస్యాస్పదం అని ఆ పాత్ర ద్వారా చెప్పాడా దర్శకుడు.
'ప్రేమాభిషేకం' సినిమాలో 'వందనం! అభివందనం' అన్న సూపర్ హిట్ సాంగ్ మనందరికీ తెలుసు. దర్శకరత్న దాసరి నారాయణరావు గారు దానిని రాస్తే, బాలు గారు పాడగా, అక్కినేని గారు అభినయించిన అద్భుత పాట! చక్రవర్తి గారి కంపోజిషన్. అందులో, "నిన్నకు నేటికి సంధిగ నిలిచిన సుందరీ! పాదాభివందనం!" అని వస్తుంది. ప్రియురాలికి పాదాభివందనం చేయడం ప్రేమకు పరాకాష్ట. కానీ అక్కడ ఉన్నది ఒక ప్రాస్టిట్యూట్. ఆమె నిన్నకు నేటికి సంధిగా ఎలా నిలిచిందో నాకెంత బుర్ర బద్ధలు కొట్టుకున్నా అర్థం కాదు. మీకేమయినా తెలిస్తే చెబుదురూ? ఒకసారి, ముళ్ళపూడి వారి జోక్. ఇద్దరు కవి పండిత రచయితలు రిక్షాలో వెళుతూ దేవదాసు సినిమాలో సీనియర్ సముద్రాల వ్రాసిన 'కుడి ఎడమైతే పొరపాటు లేదోయ్' అన్న పాటను గురించి తర్కించుకుంటున్నారట. దాని అర్థం ఇదనీ, అదనీ, అది కాదనీ, ఇదేననీ, అలా. వింటూన్న రిక్షావాడు "తాగుబోతోని మాటలకు అర్తం ఏటుంటాది బాబూ!" అని ఒక్క ముక్కలో తేల్చేశాడట. దాసరి గారి 'నిన్నకు నేటికి సంధిగ నిలిచిన' అనే ప్రయోగాన్ని కూడా అలా సరిపెట్టుకుంటే పోలా? ఇంకా లోతైన అర్ధం ఉంటే నాకు ఫోన్ చేయండి.
“ఏంది సంజన్నా, శానా ఇబ్బంది పెడుతున్నావు!” అన్నాడు సారు.
“కొండంత దేవునివి నీవు! కొండంత పత్రి పెట్టలేము. ఏదో శిన్నది. మా సంతోషము. మీరు వద్దంటే శానా బాదపడతాము” అన్నారు.
క్యూ మధ్యలో మెట్లు! ఎక్కడం, దిగడం! చిన్న అంత వెలుగు లేని దారులు కేవలం శివాలయాల్లోనే అనుభవమయ్యే ఒక పవిత్ర పరిమళం. అన్ని వేలమంది! కొంత త్రోపులాట ఉన్నా, భక్తుల స్వీయ క్రమశిక్షణ చాలా గొప్పది. వారిని నియంత్రిస్తూన్నది ఓంకారేశ్వరుడు గాక మరెవ్వరు?
మా అత్త, శ్రీమతి క్రిష్టిపాటి లక్ష్మీ నరసమ్మ గారు, నా మీద ఎంతో అభిమానంతో, రాసిన కవిత ఇది. విశేషం ఏమిటంటే మా అమ్మ పేరు కూడా అదే.
~
పల్లెటూరి అబ్బాయి ప్రయివేటుగా చదివి పట్టాలు చేపట్టె
కలిమి లేముల నధిగమించి కళాశాలలో అడుగిడె అధ్యాపకునిగా
వేలుపు వరమిచ్చె దత్తునికి హంసవాహిని ఆనతిచ్చె
కలం కదం తొక్క అక్షరమాలలు గుచ్చి సత్కారం బొందెన్
🙏
స్వామి వారి వైభవం ఎక్కడైనా అసామాన్యమే. మూల విరాట్టు నాలుగడుగుల ఎత్తు విగ్రహం. తిరుపతి వేంకటేశ్వరుని నమూనా. ముఖ మంటపం పురాతన స్తంభాలతో అలరారుతూంది. స్వామివారి ధ్వజ స్తంభం సమున్నతంగా ఉంది.
అది గ్రయించినట్లు సుంకిరెడ్డి అన్నాడు - “అన్నా, ఎవరి యాపారం వాండ్లది.. నా కస్టమర్ల వేరు, నీ కస్టమర్లు వేరు. యాపారంలో మనం ఒకరికొకరు సాయం జేసుకోవాల. ఒకేల సరుకు అర్జంటుగా యాదయిన రకం అయిపోతే నీ కాడికి నేను రావాల, నా కాడికి నీవు రావాల.”
ఆ పక్కనే పురాతన రామాలయం ఉంది. అక్కడ ప్రత్యేకత ఏమిటంటే శ్రీరామచంద్ర ప్రభువు చతుర్భుజుడిగా దర్శనమిస్తాడు.
ఇదేమిటీ? నవగ్రహాలను గురించి విన్నాం కానీ, ఈ గ్రహం గురించి ఎప్పుడూ వినలేదే? అనుకుంటున్నారా? ఇది గ్రహం కాదు మాస్టారు, పతంజలి మహర్షి తన యోగ సూత్రాలలో ప్రవచించిన 'అష్టాంగ యోగ'లో యమ, నియమ, ఆసన, ప్రాణాయామ, ప్రత్యాహార, ధారణ, సమాధి, అనే ఎనిమిది అంగాలున్నాయి. అందులో మొదటిది 'యమ' అంటే సంయమనం. దీనిలో మళ్లీ ఐదు ఉపాంగాలున్నాయి. అందులో ఐదవదే ఈ అపరిగ్రహం! అంటే స్వీకరించకపోవడం (Non-acceptance).
పరిగ్రహం అంటే తీసుకోవడం. దానికి వ్యతిరేకమే అపరిగ్రహం, తీసుకోకపోవడం, ఏదో సరదా కబుర్లు చెబుతాడనుకుంటే, ఇదేమిటి, సీరియస్ మ్యాటరు? అనుకోకండి సార్. వస్తున్నా, మన జోనర్ లోకే వస్తున్నా,
యోగాను కాసేపలా ఉంచుదాం. మనకు ఇవ్వాలంటే బాధ. తీసుకోవాలంటే సంతోషం. 'ఇచ్చిపుచ్చుకోవడాలు' అని పెళ్ళి సంబంధాలలో మాట్లాడుకుంటారు. వాటిలో తేడాలు వచ్చి పీటల మీద పెళ్ళిళ్ళు ఆగిపోయిన సందర్భాలున్నాయండోయ్. లంచాలు తీసుకోవడం ఒక ఘనకార్యంగా తయారయింది. "అబ్బాయి టౌన్ ప్లానింగ్‌లో జూనియర్ అసిస్టెంట్, పై సంపాదన బాగానే ఉంటుందట!" అని మురిసిపోతారు అమ్మాయి తరపువాళ్ళు. నన్నడిగితే (ఎవరడిగారని?) లంచం ఇచ్చేవానికి కూడ శిక్ష ఉండాలి. ఇస్తేనే గదా తీసుకొనేది. అది అలవాటై, కొడుకు ప్రోగ్రెస్ కార్డులో సంతకం పెట్టడానికి కూడ ఒక తండ్రి. చేయి చాస్తున్నట్టు ఒక కార్టూన్! కార్టూన్లు ఊరికే పుడతాయా మరి!
'బుద్ధిమంతుడు' సినిమాలో, ఆరుద్రగారు ఒక చక్కని పాట రాశారు. అందులో 'అపరిగ్రహం' గురించి సింపుల్‍గా చెప్పాడా కవివరేణ్యుడు. "ఇచ్చుటలో ఉన్న హాయీ, వేరెచ్చటనూ లేనే లేదని! లేటుగ తెలుసుకున్నాను. నా లోటును దిద్దుకున్నాను" అంటారు అక్కినేని. ఆ పాటను అభినయిస్తూ, అప్పుడాయన 'తాగి' ఉంటాడు. తాగిన వాడు అబద్ధం చెప్పడు కదా!
'శ్రీకృష్ణ తులాభారం'లో నారదుడికి తన ప్రాణనాథున్ని దానం చేస్తుంది సత్యభామ. దానిని పరిగ్రహిస్తాడా కలహభోజనుడు! అదంతా పెద్ద నాటకం లెండి. అపరిగ్రహమును మనసా వాచా కర్మణా నమ్మిన యోగి పుంగవుడు నారద మునీంద్రుడు. మరి ఆ దానాన్ని ఎందుకు పరిగ్రహించాడు? సత్యభామకు బుద్ధి రావడం కోసం! పైగా, "సేవలందుటె గాని, సేవించుటెరుగని శ్రీనాథుడె నాకు సేవకుడయ్యె!" అని మురిసిపోవడం. నారదుని పరిగ్రహంలోనే అపరిగ్రహం ఉంది. అది ఆధ్యాత్మికం.
ఇటీవల బీహార్ మాజీ సీఎం 'జననాయర్ శ్రీ కర్పూరీ ఠాకూర్'కు కేంద్రం 'భారతరత్న' ఇచ్చింది. ఒకసారి లోకనాయక్ జయ ప్రకాశ్ నారాయణ్ జన్మదినాన, ఆయనకు శుభాకాంక్షలు తెల్పడానికి, కర్పూరీ ఠాకూర్ వెళ్ళారు. ఆయన కుర్తా చిరిగిపోయి ఉందట. అది చూసి చంద్రశేఖర్, జనతా పార్టీ అధ్యక్షులు "ఇదేమిటయ్యా! ఇంద! మంచి కుర్తా ఒకటి కొనుక్కో! చూడలేకపోతున్నా" అని కొంత డబ్బు ఇస్తే, ఎంచక్కా తీసుకుని, వెంటనే దానిని ముఖ్యమంత్రి సహాయనిధికి విరాళంగా ఇచ్చేశారట! అదీ అపరిగ్రహం అంటే! కర్పూరానికీ, ఉప్పుకూ చాలా తేడా ఉందని గదా వేమన సెలవిచ్చింది!
కోట్లు కోట్లు జనం డబ్బు దిగమింగి, నిమ్మకు నీరెత్తినట్లు కూర్చునే వారున్నారు! 'పరిగ్రహం'లో అంటే పుచ్చుకోవడంలో వారు ఘనులు! ప్రకృతి నుంచి, సమాజం నుండి మనకు అవసరమైనంత మాత్రమే తీసుకోవాలి! 'హెన్రీ డేవిడ్ తారూ' అనే అమెరికన్ రచయిత 'వాలెన్' అనే పుస్తకం రాశారు (1854). దుఃఖానికి మూలం, అవసరానికి మించి తీసుకోవడమేనంటాడా మహానుభావుడు, 'సింప్లిపై' అన్నది ఆయన నినాదం. కనీసావసరాలకు సరిపడా మాత్రమే తన రచనల ద్వారా సంపాదిస్తూ, సంతోషంగా గడిపి చూపించాడాయన. అదీ అపరిగ్రహం!
దీన్ని పాటించడం చాలా కష్టం. దీనికి పతంజలి యోగసూత్రాలు అధ్యయనం చేయనవసరరం లేదు. తన ఆటోలో డబ్బున్న బ్యాగ్‍ను ప్రయాణికుడు మర్చిపోతే, దాన్ని భద్రంగా పోలీసులకు అప్పజెప్పి, సొంతదారునికి చేర్చిన వాడు యోగి కాక మరెవ్వరు? ఆపరిగ్రహానికి ప్రతిరూపం కాదా ఆ ఆటో ఆయన! విషాన్ని నిర్వచించమంటే "మనది కానిది" అన్నాడట ఒక జ్ఞాని. ఎంత సులువుగా చెప్పాడో!
కోట్లకొద్దీ స్వంత సంపదను సమాజానికిచ్చేసే ధనవంతులున్నారు. పదవిని తృణప్రాయంగా వదులుకునే మహనీయులున్నారు. మేం టూర్లకు వెళితే, మాకు ట్రావెల్ కంపెనీ వారు డ్రైవర్ కమ్ గైడ్‌ను ఇస్తారు. కారుతో బాటు ఖజురహోలో, అభిషేక్ పరిహాస్ అనే కుర్రవాడు, మా డ్రైవర్ కమ్ గైడ్. మాతోబాటు బ్రేక్‌ఫాస్ట్, లంచ్, చేయమని ఎంత బలవంతం చేసినా, సున్నితంగా తిరస్కరించేవాడు! చివర్లో కొంత బక్షీస్ ఇవ్వబోతే తీసుకోలేదు. అపరిగ్రహం కాదు ఇది! ఇతన్ని చూసి పతంజలి ఋషి సంతోషిస్తాడా, లేదా చెప్పండి!
అదేదో సినిమాలో కోట శ్రీనివాస రావు లాగా ప్రతిదానికీ, “నాకేంటి" అనకుండా, మన పరిధిలో కొంత అపరిగ్రహాన్ని పాటిస్తే, దుష్ట గ్రహాలు మన జోలికి రావు! మొన్న రైతుబజారులో ఆకుకూరలు కొని, వంద నోటిచ్చి, చిల్లర తీసుకోవడం మరచి వచ్చేస్తుంటే, ఆ ముసలామె "ఓ సారూ! పిలుస్తుంటే ఉర్కవడ్తివి. చిల్లర దీస్కో!" అని నా వెనక పరిగెత్తుకొని వచ్చి, ఇచ్చి వెళ్ళింది. మా! తుఝే సలామ్!
అదన్న మాట!
ఉజ్జయినిలో ఒక ‘మిరకిల్’ ప్రతి సంవత్సరం జరుగుతుంది. వర్షాకాలానికి ముందు ‘పర్జన్యానుష్ఠానం’ అని ఒక క్రతువు నిర్వహిస్తారు. అది పూర్తికాగానే ఆకాశంలో మబ్బులు కమ్ముకుని, భారీ వర్షం పడుతుంది.
https://sanchika.com/maa-madhya-pradesh-paryatana-pds-8/
“ఓర్నీ, ఎంత పని జేసినావురా? నేనే ఇద్దరు మనుసులను చెట్టి నీ శావు ముందర బజ్జీలంగడి పెట్టిస్తా మనుకొంనుంటినే. సర్లే, వాండ్లు బీదోల్లు అంటున్నావు, ఆడ బతకలేక పోతాండారంటన్నావు. నాకు ఏదో ఒక ఆదారముంది లే - మా యిద్దరి పొట్టలకు బోను మిగలతానే ఉండాది. వాండ్లకే ఇద్దాములీ నాయినా. నీవు మంచోనివి గాబట్టి వాండ్లకు ఊరికే యిస్తాండావు. ఇంకోడయితే శాపు ముందర బండి పెట్కున్నందుకు నెలకింతని వసులు చేసెటోల్లు. ముందుగాల ఇంతని దుడ్డు గుడ్క కట్టిచ్చుకొనేటోల్లు.” అన్నాడు.
‘మన ప్రాచీన సాహిత్యంలో వ్యక్తిత్వ వికాస పరిమళాలు’ అన్నం అంశంపై శ్రీ పాణ్యం దత్తశర్మ మాట్లాడి, విద్యార్థులకు భారతీయ సంస్కృతిలోని వ్యక్తిత్వ వికాసం పై అవగాహన కల్పించారు.
https://sanchika.com/panyam-dattasarma-preranaatmaka-prasangam-nivedika/
మహా శివరాత్రి పర్వదిన సందర్బంగా నా ప్రసంగం 'భారత సాంస్కృతిక రాజధాని, వారణాసి' స్వాధ్యాయ యు ట్యూబ్ ఛానెల్ లో వీక్షించమని మనవి.
ఓం నమః శి వాయ! హర హర మహాదేవ! శంభో! శంకర!🙏🌹
సంచిక వెబ్ పత్రికలో ప్రచురితమవుతున్న నా నవల 'మహాప్రవాహం' -16వ భాగం చదవండి.
~
“యాపారం బాగా తగ్గిపోయినట్టున్నాది!”
“అవునప్పా, పొద్దున అరగోనె బొరుగులు నానబెత్తాంటిమి ఉగ్గానికి. బజ్జీలు పెద్ద జల్ల (గంప) నిండా ఏస్తాంటిమి. ఇప్పుడు పావు గోనెడు ఏసినా కర్చు గావడంల్యా. మనుసులు తగ్గిపోయినంక యాపారం తగ్గిపోక ఏం జేస్తాది. ఐదు కేజీల అలచందలు నానబోసి రుబ్బుతాంటిమి వడలకు. ఇప్పుడు రెండు కేజీల కేసినా ఇగ్గడంల్యా”
(పూర్తి ఆర్టికల్ సంచికలో చదవండి)
సంచిక వెబ్ పత్రికలో ప్రచురితమైన మా పర్లి-వైద్యనాథ్ భక్తి పర్యటన వివరాలు చదవండి.
~
సంచిక వెబ్ పత్రికలో ధారావాహికగా ప్రచురితమవుతున్న మా మధ్య ప్రదేశ్ యాత్రా విశేషాలు -7వ భాగం చదవండి.
~
మంటపం మీద ముగ్గురం శివలింగం చుట్టూ కూర్చున్నాము. “కార్తీక మాస పుణ్యతిథౌ, మహాకాలేశ్వర దివ్య సన్నిధౌ అన్యోన్య సహాయేన ఏకవార రుద్రాభిషేకం కరిష్యే” అని సంకల్పం చెప్పించాను. ముగ్గురి గోత్ర నామాలు, భార్యా, పిల్లల, మనుమల పేర్లు చెప్పి, స్వామిని ఆవాహన చేసి, నేను నమకము, చమకములోని మొదటి పనస చదువుతూ ఉండగా, అందరం, సీల్డ్ వాటర్ బాటిల్ లోని నీటిని, మూడు డిస్పోసబుల్ గ్లాసుల్లో పోసుకొని, స్వామికి చక్కగా అభిషేకం చేశాము.
(పూర్తి ఆర్టికల్ సంచికలో చదవండి)
బ్రాహ్మణ సేవా సంఘ సమాఖ్య, అరుంధతి వనితా వేదిక, త్యాగరాయ గాన సభ తే.5-3-24, మహిళా దినోత్సవం.
సంస్కృతి, సాహితి అనే ఇద్దరు చిన్నారుల మాక్ ఇంటర్వ్యూ ప్రదర్శన.
స్క్రిప్ట్ రచన పాణ్యం దత్త శర్మ, నిర్వహణ. శ్రీమతి అన్నపూర్ణ కృష్ణ ప్రసాద్, ఆస్ట్రేలియా
అంకముఁజేరి శైలతనయాస్తన దుగ్ధములానువేళ బా
ల్యాంక విచేష్ట దొండమున నవ్వలి చన్గబళింపఁబోయి యా
వంక కుచంబుఁగాన కహివల్లభహారముగాంచి వే మృణా
ళాంకుర శంకనంటెడి గజాస్యునిఁగొల్తు నభీష్టసిద్ధికిన్
('మనుచరిత్ర'లో అల్లసాని పెద్దన చేసిన విఘ్నేశుడి ప్రార్థనా పద్యం)
తాత్పర్యం:
బుజ్జి గణపయ్య వాళ్లమ్మ ఒడిలో కూర్చుని పాలు తాగుతున్నాడు. పిల్లలు ఒక వైపు తాగుతూ, రెండో వైపు రొమ్ముతో ఆడుకుంటారు కదా! అలాగే ఆయన కూడా చేద్దాం అనుకుంటే, అటువైపు రొమ్ము లేదు. పైగా పాము ఉంది! అంటే అర్ధనారీశ్వరతత్త్వంలో రెండో సగం శివుడు మరి. దాన్ని తామరతూడు అనుకొని లాగే విఘ్నపతికి నమస్కారం అంటున్నారు అల్లసాని పెద్దన. మనుచరిత్ర లోని పద్యమిది. ఎలాంటి అయిడియా వచ్చిందో చూడండి, ఆ కవివర్యునికి!
(ఇమేజ్ సోర్స్: ఇంటర్‍నెట్)
"తనకేమీ తెలియదని తెలుసుకోవడమే అసలైన 'జ్ఞానం'" అన్నారు జనకమహారాజు. ఎంత నిజం. అన్నీ తెలుసు అనుకోవడమే ఒక భ్రమ. మనల్నెవరైనా ఏమైనా అడిగారనుకోండి... "అయ్యో, నాకు తెలియదే!" అంటే సరి. మనం సేఫ్, చూశారా మన అజ్ఞానం మనల్నెలా కాపాడుతుందో. చిన్న తనంలో మా అమ్మ, "నీ మొహం, నీకేం తెలియదు" అని విసుక్కునేది నన్ను. ఆమె అలా అంటుంటే ఎంత బాగుండేదో... పెళ్ళయ్యాక భార్యదీ అదే డైలాగు. కాని దానిలో అర్థం వేరుగా ఉంటుందండోయ్.
రాబర్ట్ లిండ్ 'న్యూ స్టేట్స్‌మన్' అనే పత్రికలో 'ది ప్లెషర్స్ ఆఫ్ ఇగ్నోరెన్స్' అనే వ్యాసం రాశారు. 'అజ్ఞానంలోని ఆనందాలు' అని దానర్థం. అజ్ఞానం అనేది అంత తీసిపారేయాల్సినదేమీ కాదంటాడాయన. కొత్తదేదైనా తెలుసుకోవాలంటే వచ్చే ఆనందానికది మూలమట. అంతేకదా నేర్చుకునే ఆనందం కావాలంటే నేర్చుకోని అజ్ఞానం ముందుండాలి కదా... ఆయన లాజిక్ మీకర్థమైందా? అర్థం కాకపోతేనే మంచిది. అర్థం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తాం. అదే ఆనందం.
ప్రశ్నలు అడగడంలో ఉన్న ఆనందం, వాటికి జవాబులు ఇవ్వడంలో ఉండదండోయ్. ఎందుకంటే రెండవది కష్టం. ఇంటర్వ్యూ చేసేవాడు నవ్వుతూ ఉంటాడు. ఇచ్చేవాడికి చచ్చేచావు... అన్ని ప్రశ్నలు వేయాలంటే, ఎంత అజ్ఞానం ఉండాలి?
అరిస్టాటిల్ అంతటివాడికి అనుమానం వచ్చిందట. 'మధ్యాహ్నం పూట తుమ్మితే అపశకునం, ఉదయం తుమ్మితే మంచిశకునం, ఎందుకూ?' అని. దీన్నిబట్టి ఆయన క్కూడ కొన్ని విషయాలలో అజ్ఞానం ఉందన్నమాట.
మనకు తెలియనిది ఎవరికీ తెలియదు అని తెలిస్తే మనకు మహదానందం. అలాకాక, మనకు తప్ప అందరికీ తెలుసని తెలిస్తే, మనమింత అజ్ఞానులమా అని బాధ. అయినా, అందరికీ అన్నీ తెలియాలని లేదు. 'నిజంగా నాకు తెలియదు' అని ఒప్పుకోవడం గొప్ప సంస్కారం. కొందరుంటారు. వారిని ఇంగ్లీష్‌లో 'బ్లఫ్ఫింగ్ మాస్టర్స్' అంటారు. దబాయింపు సెక్షన్ అమలు చేయడంలో వారు దిట్టలు! తెలియఁ "పోయినా, తెలిసినట్లు బిల్డప్ ఇస్తారు. మనం కాదంటే, సాక్ష్యాలు, రెఫరెన్స్లు కూడా ఇస్తారు. నోటిమాటలతోనే సుమా! డాక్యుమెంటరీ ఎవిడెన్స్ కాదు. వాళ్ళదగ్గర ఉంటేగా, కొత్తచోట, దారి తెలియక, దోవనపోయే వాడినడిగా మనుకోండి. వాడికి తెలియకపోయినా, ఏదో ఒకటి చెబుతాడు.
వీళ్ళు మరీ ప్రమాదం. గురువుగారి కంచు మర చెంబు కనబడలేదు... శిష్యులనడిగితే, మాకు తెలియదన్నారు.
ఒకడు లేచాడు. "గురువుగారండీ, ఆరోజు వనభోజనాలకు తెచ్చారు కదండీ"
"అదేరా!"
"దానిమీద మీ తాతగారి పేరుంటుంది కదండీ!"
"అవును నిజమే!"
"మొన్నామధ్య అమ్మగారడిగితే చింతపండు పులుసుతో తోమాను కదండీ"
"ఎక్కడుంది?".
"ఏమోనండి, నాకు తెలియదు!"
ఇది అజ్ఞానమే అంటారా, అతితెలివి అంటారా?
మా మనవడున్నాడు. వాడికి ఏడేళ్ళు. "తాతా, నీకొకటి తెలుసా?" అని ప్రారంభిస్తాడు. "తెలియదురా" అనాలి నేను అజ్ఞానంగా, అంతేగాని, “నాకు తెలుసు” అంటే డిజప్పాయింట్ అవుతాడు. సెల్ఫోన్ నెట్‌వర్కులన్నీ కోట్లు సంపాయిస్తున్నాయంటే, ఈ పాయింటు మీదేనండీ "వదినా మా తోడికోడలు కూతురేం చేసిందో తెలుసా?" ఇలా సమాచార విప్లవం వెల్లువలా మారడానికి అజ్ఞానమే కారణం. ప్రామాణికతను పక్కన పెడితే, సోషల్ మీడియా, మన అజ్ఞానాన్ని పారద్రోలడానికి శాయశక్తులా కృషి చేస్తూ ఉంటుంది. "నిన్నటి మీ ప్రసంగాన్ని పేపర్లో వేశారండి" "గుడ్, బాగా కవర్ చేశారా?" "అవునండి నమ్ము, నమ్మకపో" అనే శీర్షిక కింద వేశారు.
మన జ్ఞానం అంతా ఉడుత తొర్రలో దాచుకున్నలాంటిదంటాడు సెనెకా అన్న గ్రీకు వేదాంతి. ఉడుతకది అపురూపమే! లోకానికి కాదు.
కాబట్టి కామ్రేడ్స్, అజ్ఞానం లేకపోతే జ్ఞానం లేదు. 'నేను జ్ఞానిని' అనుకుంటే అహంకారం.. 'నేను అజ్ఞానిని' అనుకుంటే వినయం, వినయాన్నే అవలంబిద్దాం... అదన్నమాట.
‘సత్యజ్ఞాన సుఖస్వరూప మమలం క్షీరాబ్ధి మధ్యే స్థితం
యోగారూఢ మతిప్రసన్న వదనం భూషా సహస్రోజ్వలం
త్య్రక్షం చక్ర పినాక సాభయ కరాం బిభ్రాణ మర్కచ్ఛవిం
ఛత్రీభూత ఫణీంద్ర మిందు ధవళం లక్ష్మీనృసింహం భజే!’
